DUBLIN

 I VISITED DUBLIN THE CAPITAL OF  IRELAND LAST  YEAR..I FOUND IT  SO WILD AND  CARE FREE.PEOPLE  WERE SO  FRIENDLY

 I WAS MESMERIZED BY THE LIFE AND  THE SPIRIT OF THE LOCALS

 THERE  WERE MANNY ATTRACTIONS AND WONDERFUL ARCHITECTURE

 WE  LEARNED ALL ABOUT SAINT PATRIC AND THE INFLUENCE HE HAD IN  THE COUNTRY

 TEMPLE  BAR OF  COURSE...WITH  LOTS OF GUINNESS BEER

Burren Way,ireland

 The Barony of the Burren forms the northern part of County Clare, overlooking Galway Bay and the Atlantic Ocean. The word Burren comes from Boireann, or stony district, and refers to the 130 square kilometres of spectacular terraced carboniferous limestone hills and valleys that characterise the area. The highest hill, Slieve Elva is a mere 344 metres above sea level, but the south-western end of the Burren bedrock drops into the sea at the Cliffs of Moher which rear more than 200 metres vertically out of the sea. Added to these surroundings are hundreds of miles of rambling stone field walls and a unique density of well-preserved monuments and buildings from the Neolithic to the early Christian period, and a rich treasury of rare wild flowers.

 The Burren Way is a 123km walking route that takes in the best of what the Burren area has to offer, from the coast at Doolin to majestic wild-flower-decorated limestone terraces and from the remains left by the Neolithic inhabitants of the Burren to the rich heritage of early Christian churches and sites. The long views from the top of Mullaghmore, one of the easternmost Burren hills, are particularly spectacular in good weather.

  Terrain consists mainly of quiet tarmac roads, old green roads, ancient cattle droving roads, paths and forestry tracks, but there are also some stretches on busy roads. There are a few short steep climbs involved. Overnight accommodation options are very good in the area, and there are public transport links to some of the main centres on the route.

 Walkers may want in particular to linger in the village of Doolin, a mecca for traditional musicians from all over the world.

Take a spectacular walk along the breath-taking Cliffs of Moher, considered by many to be one of the wonders of the world.

Camden Town

 Camden Town, often shortened to Camden (ambiguously also used for the much larger London Borough of Camden of which it is the central neighbourhood), is an inner city district of London

 Camden is well known for its markets.

The markets are a major tourist attraction at weekends, selling goods of all types, including fashion, lifestyle, books, food, junk/antiques and more bizarre items; they and the surrounding shops are popular with young people, in particular those searching for "alternative" clothing.

Park, London

 One of the best things about London is its abundance of open spaces. What's more, spending the day exploring the city's majestic parks is absolutely free

 

Hyde Park

At 1.5 miles long and about a mile wide, Hyde Park is one of the largest of London's Royal Parks.

St James's Park

St James's Park was founded as a deer park for the royal occupants of St James's Palace, and remodelled by John Nash on the orders of George IV.

Green Park

The green, triangle-shaped expanse of leafy land just beyond the Ritz is Green Park

London day 2

Today the City of London is roughly bordered by Liverpool Street, Tower Hill, Blackfriars and Barbican Tube stations.
Geographically, The City sits in the heart of London, a short walk from the West End, historic Southwark, the South Bank, and Brick Lane.

 The City contains a rich variety of architectural styles. There are many churches by 17th century architect, Sir Christopher Wren, as well as financial institutions from the 18th and 19th centuries.

  You can also find 20th century architecture such as the Old Bailey and one of London's principal examples of concrete Brutalist architecture, the 1960s Barbican Estate.

romantic London

 you   don't  have to go up to  high ground to  see the romantic side  of  London

 the thames ...

 its like a   wonderland for desperate romantics

london day 1

 well i  went for the  first   time in a  city i always  wanted to  visit.

 this  is  London  of my  point of view ..the streets ,the people ,the monuments..

 every district feels  like an other  city ..the great and amazing thing about it  is the abduction

 old ..new... modern ..classic everything  seems in  place and you  can   see beauty  everywhere

we sure enjoyed  the  first day  ..walking around .. looking  smelling and  feeling the  great vibe of this  magnificent  city

the beginning of a trip

 first of  all  traveling   can   be  fun  it  can   be live changing process it  can   be  just a  part of everyday  life

 enjoyment  can  lay  behind  in the small moments ///a dinner out  with a  great company

 emptying  a bottle... :P

 put  a  little  salt of  paper..

or..something  really sweet ..life is  a    happy  place   only if you  open  your  eyes and  see  it..its never too late    to embrace it !

very special story #ChristmasIsForSharing

 in partnership with HarperCollins Children's Books and world renowned author and illustrator Judith Kerr to create a Christmas story based on her much loved character Mog. We hope that families will come together this Christmas to enjoy this very special story #ChristmasIsForSharing

If you enjoyed the story, you can buy the beautifully illustrated book here. Every penny of the profit from sales of the book will be donated to Save the Children to be used towards improving child literacy in the UK

Οι πιο Ωραίοι Ανθρωποι που έχω γνωρίσει δεν είχαν πολλά, αλλά ήταν βασιλιάδες. Απ’ το τίποτα έφτιαχναν τα πάντα Γράφει η Τάνια Δήμου

Οι πιο ωραίοι άνθρωποι που έχω γνωρίσει ήταν αληθινοί. Πάντα ήταν ο εαυτός τους. Είχαν μια βαθιά επίγνωση του ποιοι είναι. Δεν είχαν ανάγκη να αποδείξουν τίποτα σε κανέναν. Ήταν γνήσιοι και αυθεντικοί. Άφηναν όλους τους άλλους να ανακαλύψουν το πραγματικό τους μεγαλείο, χωρίς να κρύψουν τίποτα. Ποτέ δεν είχαν προσποιηθεί. Άλλωστε, δεν είχαν λόγο να το κάνουν, αφού ήταν οι πιο ωραίοι άνθρωποι που είχαν υπάρξει.

Οι πιο ωραίοι άνθρωποι που έχω γνωρίσει πάντα ακτινοβολούσαν. Εγώ θα τους έλεγα «αυτόφωτους». Χαρακτηρίζονταν από μια μοναδική λάμψη που κέντριζε την προσοχή σου και σε τραβούσε κοντά τους σαν μαγνήτης. Και έλαμπαν με αυτό τον τρόπο, γιατί η ομορφιά της ψυχής τους ήταν τόσο έντονη που δεν μπορούσε παρά να εξωτερικευθεί και στην όψη τους. Ο ίδιος ο ήλιος κατοικούσε μέσα τους. Αυτοί ήταν και οι πιο όμορφοι άνθρωποι που είχα γνωρίσει. Και η ομορφιά τους αυτή ήταν ανεπανάληπτη. Δεν ήταν μια συνηθισμένη ομορφιά. Μάλιστα, συνέβαινε το εξής παράξενο: καθώς περνούσαν τα χρόνια, τα όμορφα χαρακτηριστικά τους δε ξεθώριαζαν, αλλά αντιθέτως, αυτοί γίνονταν όλο και πιο όμορφοι.

Οι πιο ωραίοι άνθρωποι που έχω γνωρίσει είχαν τα πιο όμορφα μάτια που θα μπορούσε να αντικρίσει κάποιος στη ζωή του. Μάτια που χαμογελούσαν, όπως χαμογελούσε και η ψυχή τους. Πάντα καθαρά και κρυστάλλινα. Γυάλιζαν σαν μικρά διαμάντια. Σε κέρδιζαν με το πρώτο βλέμμα. Κοιτούσες μέσα στα μάτια αυτών των ανθρώπων και μπορούσες να δεις όλο το παρελθόν τους. Κυρίως, όμως, μπορούσες να βουτήξεις μέσα στην ψυχή τους και να δεις αυτά που οι ίδιοι κρατούσαν κρυφά. Αυτά τα μάτια ήταν το πιο όμορφο χαρακτηριστικό πάνω τους.

Οι πιο ωραίοι άνθρωποι που έχω γνωρίσει αγαπούσαν όλο τον κόσμο. Και οι περισσότεροι, με τη σειρά τους, τους αγαπούσαν. Λάτρευαν το συνάνθρωπο. Ζούσαν γι’ αυτόν. Και η αγάπη τους αυτή ήταν ειλικρινής και ανιδιοτελής. Δεν είχαν εχθρούς. Έτσι νόμιζαν τουλάχιστον. Ακόμα και αυτοί που τους ζήλευαν δεν είχαν να τους προσάψουν κάτι κακό, γιατί απλώς ήταν οι πιο ωραίοι άνθρωποι που υπήρχαν.

Οι πιο ωραίοι άνθρωποι που έχω γνωρίσει βοηθούσαν όλο τον κόσμο. Και ήταν οι πιο καλοί άνθρωποι που υπήρχαν, όχι μόνο γιατί ήταν πάντα δίπλα σε όσους ζητούσαν τη βοήθειά τους, αλλά γιατί παρείχαν χωρίς δεύτερη σκέψη τον ίδιο τους τον εαυτό σε όσους τους χρειάζονταν, χωρίς καν να τους το ζητήσουν. Γύρευαν τον αδύναμο, τον πεινασμένο, τον ταλαιπωρημένο κυρίως όταν δεν τους έβλεπε κάποιος. Ό, τι έκαναν προσπαθούσαν να το κάνουν κρυφά, γιατί δεν τους ενδιέφερε η επιβράβευση των ανθρώπων. Δεν το έκαναν γιατί περίμεναν αντάλλαγμα. Οι πιο ωραίοι άνθρωποι που έχω γνωρίσει δεν πήραν ποτέ πίσω όσα έδωσαν. Δεν ήταν αυτό το μέλημά τους. Το έκαναν, γιατί έτσι ήθελαν. Το έκαναν, γιατί αυτό ήταν η ζωή τους. Το έκαναν, γιατί αγαπούσαν τον άλλο, όποιος κι αν ήταν αυτός. Το έκαναν, γιατί μπορούσαν έστω και για λίγο να μπουν στη θέση του και να καταλάβουν πόσο δύσκολη ήταν. Το έκαναν, για να απαλύνουν παροδικά τον πόνο τους. Έδιναν, λοιπόν, απ’ το υστέρημά τους και όχι γιατί τους περίσσευαν. Βαθιά μέσα τους, όμως, ήξεραν πως αν βοηθούσαν μια φορά, οφειλέτης τους θα ήταν ο ίδιος ο Θεός. Και πάντα επαληθεύονταν. Άνοιγαν τα ουράνια και τους δίνονταν απλόχερα εκατό φορές περισσότερα. Και αυτοί, από την αγάπη τους αλλά και από την ευγνωμοσύνη τους, συνέχιζαν το κρυφό τους έργο. Και γίνονταν κάθε φορά όλο και πιο πλούσιοι. Ο πλούτος τους, όμως, δεν ήταν άμεσα ορατός, γιατί βρισκόταν στην ίδια τους την ψυχή. Και ήξεραν πως, συγκριτικά με τα επίγεια αγαθά, αυτός ο πλούτος ήταν πολύ πιο σημαντικός. Βέβαια, η μεγαλύτερη ανταμοιβή γι’ αυτούς ήταν το «ευχαριστώ» που έκρυβε το βλέμμα όσων βοηθούσαν. Αυτή ήταν η μοναδική στιγμή που στα μάτια των ανθρώπων αντίκριζαν τον ίδιο το Θεό.

Οι πιο ωραίοι άνθρωποι που έχω γνωρίσει απολάμβαναν κάθε δευτερόλεπτο της ζωής τους. Ζούσαν έντονα την κάθε στιγμή και γι’ αυτούς κάθε μέρα ήταν ένα θαύμα, μια γιορτή. Προσπαθούσαν να βλέπουν το καλό σε οποιαδήποτε εμπειρία της ζωής τους. Τίποτα δεν τάραζε τη ζωή τους˙ ακόμα κι αν εμφανιζόταν κάτι κακό. Ήξεραν πως μετά από τη βροχή ακολουθεί το ουράνιο τόξο˙ μετά από το χειμώνα έρχεται η άνοιξη. Ήξεραν πως το πιο όμορφο φως είναι μετά από το πιο βαθύ σκοτάδι.

Οι πιο ωραίοι άνθρωποι που έχω γνωρίσει πάντα χαμογελούσαν. Και όταν χαμογελούσαν, χαμογελούσε και όλη η πλάση μαζί τους. Το πιο σημαντικό, όμως, ξέρετε ποιο είναι; Ότι αυτό το χαμόγελο έβγαινε μέσα από την ψυχή τους. Αυτό ήταν και το πιο αγνό και ειλικρινές δώρο που θα μπορούσαν να σου προσφέρουν για να σου φτιάξουν τη μέρα.

Οι πιο ωραίοι άνθρωποι που έχω γνωρίσει δεν έκρυβαν τα συναισθήματά τους. Ήταν χαρούμενοι και το έδειχναν. Αν και σχεδόν πάντα φαίνονταν χαρούμενοι. Υπέφεραν. Υπέφεραν με τον πόνο του άλλου, σαν να ήταν οι ίδιοι που πονούσαν. Πληγώνονταν από ανθρώπους και καταστάσεις. Πληγώνονταν πολύ. Παρόλ’ αυτά, όλους τους αγαπούσαν. Αυτό τους έκανε και τους πιο ωραίους ανθρώπους. Έκλαιγαν. Και έκλαιγαν πιο συχνά απ’ όσο ο κόσμος νόμιζε. Άνθρωποι ήταν κι αυτοί. Το γεγονός ότι ήταν τόσο ωραίοι δεν τους έκανε υπεράνθρωπους. Όταν έκλαιγαν, όμως, έκλαιγαν μόνοι. Δεν ήθελαν να κάνουν κάποιον δυστυχισμένο εξαιτίας τους. Μόνο χαρά ήθελαν να προσφέρουν.

Οι πιο ωραίοι άνθρωποι που έχω γνωρίσει ήταν ευγενικοί και γλυκομίλητοι. Είχαν πάντα έναν καλό λόγο για όλους. Δεν προσέβαλλαν κανέναν. Γιατί σέβονταν αυτόν που στεκόταν απέναντί τους, αφού πίστευαν ότι είχαν να κερδίσουν κάτι από όλους τους ανθρώπους.

Οι πιο ωραίοι άνθρωποι που έχω γνωρίσει δεν είχαν πολλά, αλλά ήταν βασιλιάδες. Απ’ το τίποτα έφτιαχναν τα πάντα. Τους έλειπαν χίλια δυο πράγματα αλλά δεν παραπονέθηκαν ποτέ. Αντιθέτως, πάντα δοξολογούσαν το Θεό για όσα τους προσέφερε. Έμαθαν να αγωνίζονται, να παλεύουν και ποτέ να μην το βάζουν κάτω κάθε φορά που ήθελαν να καταφέρουν κάτι.

Οι πιο ωραίοι άνθρωποι υπάρχουν δίπλα μας και οφείλουμε να τους αναζητήσουμε. Οι πιο ωραίοι άνθρωποι είναι αυτοί που επαναφέρουν την πίστη μου στον ίδιο τον άνθρωπο και με κάνουν να ελπίζω για ένα καλύτερο αύριο.

——–

going clear..

 what  is  funny is we hear allegation after allegation, and not once do we hear someone say, "We are shocked to hear about this. ..We will carry out an investigation immediately". I can only think of two reasons for this: either the allegations are true and they are aware, or they don't care.
     In either case, that tells me all I need to know about this org."Going Clear" documentary  it  has everything   you  need  to   know   about    this  org